5 Ocak 2012 Perşembe

ben bazen

bu sıralar sık kurduğum cümlem. ben bu aralar korkuyorum.
ben bu aralar korkuyorum mapusta kalan öğrenci kardeşlerim var. ben bu ara korkuyorum günah alan boyunlar dik, haklı olanın boynu bükük. ben bu aralar korkuyorum henüz oyuncak bebeğinin vajinasına bakmaya utanan çocukların tecavüze uğruyor. ben bu aralar korkuyorum vicdanın nereye gidiyor be insan! evladı..
ben bu ülkenin kadınıyım ve kadın olduğum için hep gurur duydum ama korktum. bu ülkede kadın olmak zor ama insan olmak daha zor. haklıysan sadece vicdanın rahat peki karnın tok mu?
ben bazen susuyorum.
at gözlüğüyle seyredalan insanları görüyorum. faşistlik kötüdür arkadaşım neyin faşizanlığını yaparsan yap kötüdür işte. doymak bilmeyen egolar kusmaz ki hiç. savunduğun şeyler uğruna yara alırsın, yıkmaya çalışırlar ama öyle oyunlar oynarlar ki seni iki kuruşa muhtaç ederler. sen oyunlara kanma arkadaşım. oyunlar artık apış arasından top geçirmece değil. oyunlar artık apışa geçirmecedir. susuyorum..
öyle bir yaşın içindeyim ki arkadaşım. savaşlar duydum, ölen çocukları izledim. televizyonda haber izlerken babamın sustuğunu annemin lanet okuduğunu gördüm. korkularını fragman olarak izledim. lime lime edilmiş aileler, hayatlar,hayaller gördüm. bilinçaltı kurcalansa en vahşi pozisyonlar görülür. bu insan napar. stabil gitmiyor hiç birşey.
ben bu aralar korkuyorum. kurbanlık koyun gibi. sen düşünme. sen yazma. sen hayal kurma. sen teröristsin. sen kitap okuyorsun. kör ol sağır ol. görme duyma konuşma. o dilini koparırlar arkadaşım. bunu okuyan olacak mı bilmiyorum ama ben gerçekten korkuyorum.
kork ama hayal et. konuş seni dinleyen olur. yaz seni okuyan bilir. çiz seni izleyen anlar. zaman olsam keşke bazılarının ecelini getirsem bu beni katil yapmaz.
zaman katil değildir. zamanı yaratan insandır. hayallerin katili canların katili bilginin hakkın katili sana diyorum,alın azıcık üstüne be insan
nokta.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder